آزاد شو

*** اين وبلاگ منعکس کننده مطالب و مقالات حزب ميهن است ***

Wednesday, February 15, 2006

تحريم هاي احتمالي اقتصادی

پيامدهای اعمال تحريم هاي احتمالي اقتصادی از سوی جامعه بين المللی عليه ايران

گروه پژوهشی مستقل آکسفورد گفته است : اگر آمریکا یا اسرائیل تاسیسات هسته ای ایران را مورد حمله قرار دهند، هزاران نظامی و صدها غیر نظامی کشته می شوند و اگر چنان حمله ای به در گیری گسترده منجر گردد، تلافات به مراتب بیشتر خواهد بود. اما در حالیکه بحث اقدام نظامی آمریکا یا اسرائیل علیه ایران یکسره منتفی نیست، ارجاع ایران به شورای امنیت می تواند تحریم های گوناگون از جمله تحریم های دیپلماتیک و تحریم های اقتصادی هم در بر داشته باشد

رسانه های آمریکا در روزهای اخیر مکرر مساله احتمال حمله نظامی به ایران را مطرح کردند. کاندو لیزا رایس در پاسخ به همین سئوال شبکه تلويزيونی (ا. بی سی ) گفته است: آمریکا خواهان حل مساله از طریق دیپلماتیک است. حل دیپلماتیک مساله هم می تواند به معنای دادن و گرفتن امتیازهایی از سوی دو طرف و رسیدن به یک مصالحه باشد و هم به معنای تحریم اقتصادی ایران. با توجه به پافشاری هر دوطرف بر مواضع خود یعنی اصرار ایران بر حق استفاده از تکنولوژی هسته ای و پافشاری غرب بر این که ایران قابل اعتماد نیست و ممکن است از این تکنولوژی برای ساختن بمب هسته ای استفاده کند، پس باید از غنی سازی دست بکشد

پرفسور راجرز استاد دانشگاه می گوید: احتمال اینکه پرونده هسته ای ایران در سال جاری به یک بحران جدی تبدیل شود، پنجاه درصد است. در باره گزینه حمله نظامی بسیار هشدار داده شده اما آیا پیامدهای تحریم اقتصادی واقعا از حمله نظامی کمتر است؟ شاید نگاهی به وضعیت عراق پیش از جنگ و پس از چندین سال تحریم بتواند به ترسیم چشم انداز تحریم ایران هم کمک کند

آیا پیامدهای تحریم اقتصادی از حمله نظامی کمتر است ؟

رمزی کلارک وزیر پیشین داگستری آمریکا در گزارشی که در اول مارس سال نود و شش در میان اعضای شورای امنیت توزیع کرد آماری ارائه داد که از مرگ یک میلیون عراقی طی پنج سال تحریم خبر می داد. بنا بر همین گزارش فقط در ماه ژانویه همان سال شش هزار کودک زیر پنج سال و شش کودک بالای پنج سال و بزرگسال در ارتباط مستقیم با تحریم ها جان باختند. پس از پنج سال تحریم چهار میلیون عراقی بخاطر سوء تغذیه با خطر مرگ روبرو بودند. یونیسف صندوق کودکان سازمان ملل متحد نیز آماری کما بیش مشابه ارائه کرد. بنا به این گزارش در هرماه به طور متوسط چهار هزارو پانصد کودک بخاطر گرسنگی یا ابتلا به بیماری های قابل درمان جان خود را از دست می دادند. به گفته وزیر بهداشت وقت عراق تعداد کودکان عراقی که بر اثر گرسنگی، سو تغدیه و بیماریهای قابل درمان از دست رفتند از کودکان کشته شده در دوبمباران اتمی ژاپن و پاکسازی های قومی در یوگوسلاوی بیشتر بود

باز بنا به گزارش رمزی کلارک پنج سال پس از تحریم بیمارستان های عراق با هرگونه کمبود روبرو بود، از تجهیزات پزشکی و دارویی گرفته تا کمبود لامپ که سبب شد که اتاق های جراحی نور کافی نداشته باشد. سطح جراحی در بیمارستان ها در سال نود و شش در مقایسه با سال هزارونهصد و نود و هشت بیش از نود درصد کاهش پیدا کرد. کلر و مواد شیمیایی دیگر برای ضد عفونی کردن آب وجود نداشت و همین مساله باعث شیوع بیشتر بیماری های عفونی می شد که برای درمان آنها دارو در دسترس نبود

ارزش برابری دینار عراقی پس از تحریم ده هزار برابر کاهش پیدا کرد

دیک مکتاول در گزارشی برای مجله کارگران کاتولیک در شماره ژانویه، فوریه سال نود و هشت نوشت: هیچ چیز از دردی که می توان درچشم مادران دید، هنگامی که در بیمارستان ها کنار بستر مرگ فرزندان خود نشسته اند وحشتناک تر نیست. بر اثر همین تحریم ها ارزش برابری دینار عراقی که پیشتر معادل سه دلار بود، پس از تحریم ده هزار برابر کاهش پیدا کرد. و متوسط درآمد ماهانه عراقی ها اگر کاری داشتند به دو دولار رسید. در حالی که یک پزشک ماهانه سه هزار دینار حقوق می گرفت، قیمت یک بطری شیر سه هزارو پانصد دینار بود. تحریم ها پیامد هایی هم داشته که برگردان آن به زبان آمار و اقام مشکل است/ ـ مريم احمدی

www.hezbemihan.org

posted by آينــه # 2:10 PM