آزاد شو

! اولين و آخرين ميثاق ملیّ



ما آذری ها انسانهای پيچيده ای نيستيم، بسادگی در مقابل خون ريخته شده تمامی جانباختگان راه آزادی با هر ايده و مرام و در برابر غنچه های لگدمال شده اميد دختران و پسران قربانی انقلاب 57 متعهد ميشوم که به اتفاق يارانم و کمک شما مردم، بويژه بيش از سی ميليون دختر و پسر جوانم در داخل اگر موفق نگردم تا يکسال از اين تاريخ ميهن و مردم کشورم را از اين ننگ و اسارت و گرسنگی آزاد سازم، برای هميشه کار سياسی و نوشتن را کنار گذارده و بجايی روم که ديگر برای هيچ هم ميهنی مزاحمت ايجاد نکنم. اين اولين و آخرين ميثاق من آذربايجانی است

روزی نيست که نامه های جانکاهی از داخل نرسد و ما را دچار اندوه و درد بيشتر نسازد. عمق مصيبت و فاجعه

آنجاست که نويسندگان اين نامه ها کسانی هستند که هنوز در ابتدای سالهای جوانی خود بوده و بطور طبيعی بايد در اوج شادابی و نشاط باشند. در کشوری چون ايران که هفتاد در صد جمعيّت آن زير سی سال سن دارند، با توجه به منابع سرشار و ثروتهای ملی که ما داريم بجای اينکه اين فرزندان ما از تمامی مزايای رفاه اجتماعی و مواهب و لذتهای طبيعی زندگی برخوردار باشند، هنوز حتی به جوانی کامل نرسيده دچار پريشانی و افسردگی شده و در دامان فقر و نبود آزادی و انبوهی از درد های ملال آور اجتماعی در می غلطند. اما فقط شيخ و ملای جنايتکار نيستند که اين طفلکی ها را در اين زندان تنگ و کشنده نگاه داشته اند که روزی صد بار ميميرند و زنده ميشوند، اپوزيسيون هپروتی، بويژه بخشی که خود را مثلآ روشنفکر ميدانند گناهشان بمراتب از آخوند ها بيشتر است. اصلآ مگر همين روشنفکر های کيلويی نبودند که خمينی و رفسنجانی و خامنه ای ها را بر سر کار آوردند ؟
واقعييت تلخ اين است که ما نه روشنفکر درست حسابی و مسئوليت پذير داريم و نه اپوزيسيون با شرف و با وجدان. کسی که تا دختر خاله و پسر عمه و دايی خود را هم به خارج آورده و شبها مشروب خود را ميخورد و غم آب و نان و دوا و درمان ندارد و جشن و کنسرتش هم رو براه است، کجا عجله دارد که مردم داخل ايران از اين درد و محنت و ننگ آزاد شوند
فردی که دخترش از سر رفا و خوشی فقط بخاطر خوب نرقصيدن سه بار شوهر عوض کرده آخر چگونه قادر است درد پدری تهيدست و کمر شکسته را احساس کند که جگر گوشه پانزده شانزده ساله اش برای سير کردن شکم خود بايد تن خود را به خوک های 60 ـ 70 ساله چپاولگر و بی وطن بفروشد ! بخداوند سوگند که آدمی اگر از آدميت تهی نباشد و فقط کمی غيرت ملی داشته باشد اينجا در اين غربت درد هايی وجود دارد که حتی جانکاه تر از آلام هم ميهنان اسير ملا های بی شرف در داخل ايران است
چه بايد کرد ؟ بايد نشست و نظاره گر اينهمه رنج و مصيبت بود و دل به اين خوش کرد که عليرضا نوری زاده بعد از هفت سال همچنان مرتبآ از خاتمی تعجب کند که چرا در مقابل تعويض فرماندار ابرقو مقاومت بخرج نداد ! و يک بچه آخوند (کند رو) بی عمامه ای چون دکتر کيلويی محمدرضا خاتمی که همسر نوه خمينی است جای عموی (تند رو) خود حداد عادل وافوری را که دخترش همسر پسر خامنه ای است را در مجلس بگيرد ؟! مگر او و ديگر کند رو ها و بويژه برادرش هشت سال مجلس و دولت را در دست نداشتند ! آيا نتيجه آن چيزی جز زندان و سرکوب و بی آبرويی بيشتر برای مردم گرفتار کشورمان بود ؟ يا اينکه سالی يکبار در خارج پرچم و آبجو بدست هژدهم تير ماه (مراسم هژده بدر) را بارقص و آواز برگزار کنيم و دلمان خوش باشد که ما مردم خود را دوست ميداريم و برای آزادی آنها مبارزه ميکنم ! و يا اينکه بايد چشم به لندن و پاريس و واشنگتن بدوزيم و منتظر کری و بوش تونی بلر و ژاک شيراک و ... باشيم که بيايند و ما را از چنگال اين ميکرب طاعون جمهوری اسلامی نجات دهند ؟! آيا ما خود نميدانيم که با اينکار ها ره بجايی نخواهيم برد. هر گز فکر نکرده ايم که با اين مسخر بازی ها فقط خود را مضحکه کرده و مردم داخل را دانسته و نادانسته می فريبيم
شرافتآ بنده اهل اين بازيها نيستم. قصدم اين است که کاری کارستان کنم. دو سالی است که بر روی طرحی کار کرده ام واطمينان به موفقيت آن دارم. شخصآ ديگر از اين اوپوزيسيون بازی و بحث های بی محتوا و غير عملی جدآ خسته شده ام و با شناختی که از اين جنابان دارم، بويژه از اين افراد ماليخوليايی که مثلآ خود را روشنفکر ميدانند، هيچ چشم اميدی بدانها ندارم که از هم اکنون بر سر رياست و مقام با همديگر نزاع و قهر ميکنند
هيچ پهلوان و معجزه گری هم در راه نيست! بيش از دو دهه بحث و انتظار بيخودی ديگر کافيست، کار جمعی و وفاق است که رمز پيروزی ما خواهد بود. هر مقطی از تاريخ شخصيتهای خاص خود را ميطلبد، اينجانب نه هخا هستم، نه آرش کمانگير و نه کاوه آهنگر و نه زورو و سوپرمن. مروج دين و شريعتی نوين هم نيستم، که دينداری و بيدينی هر کسی در چهارچوبه دانش و جهان بينی و هستی شناسی اوست، و همه بدبختی ما از همين دخالت دادن دين در سياست است، سودای خمينی شدن و دستيابی به وزارت و وکالت را هم در سر نمی پرورانم، اينجانب فقط خود را يک نيمچه روشنفکر مسئول و مبارز راه آزادی ميدانم
بيش از سی سال کار سياسی و ديدن انقلابی ويرانگر که خود نه تنها هيچ نقشی در آن نداشته بلکه قربانی آن نيز بودم و هستم، و بيش از دو دهه در بدری و آشنايی کامل با جامعه عليل و از مرحله پرت جنبش روشنفکری و شناخت از اپوزيسيون خود فروخته و شهرت طلب مرا بجايی رسانده که بدون غلو و خود بزرگ بينی در خود اين دانش و توانايی را می بينم که چنانچه جوانان داخل ياريم دهند قادر به آزاد سازی کشور و مردم سرزمين خود باشم
ما آذری ها انسانهای پيچيده ای نيستيم، با روحيه خاصی که دارم و با توجه به سالها مبارزه و دربدری و تجربه اندوزی، با همين اعتبار در مقابل خون ريخته شده تمامی جانباختگان راه آزادی با هر ايده و مرام و در برابر غنچه های لگدمال شده اميد دختران و پسران قربانی انقلاب 57 متعهد ميشوم که به اتفاق يارانم و کمک شما مردم، بويژه بيش از سی ميليون دختر و پسر جوانم در داخل اگر موفق نگردم تا يکسال از اين تاريخ ميهن و مردم کشورم را از اين ننگ و اسارت و گرسنگی آزاد سازم، برای هميشه کار سياسی و نوشتن را کنار گذارده و بجايی روم که ديگر برای هيچ هم ميهنی مزاحمت ايجاد نکنم. اين اولين و آخرين ميثاق من آذربايجانی است. اينرا نيز از شرف ملی خود تعهد ميکنم که در آينده تحت هيچ شرايطی و با هيچ توجيهی پست و مقام نپذيرم و به محض آزادی ايران خود را بازنشسته نموده و از کار سياسی دست بردارم و به همان کار مورد علاقه خود يعنی نوشتن و روشنگری بپردازم
اگر کسانی بگويند خمينی نيز چنين گفت، ميگويم اولآ مقايسه خود با خمينی را فحش و نا سزا تلقی ميکنم، ثانيآ وی را در اين مورد اصلآ مقصر نميدانم، خطا و گناه از کسانی است که بجای ايستادگی در مقابل پيمان شکنی وی شرف خود را به پست و مقام فروختند و اين ديو جهل و اژدهای خونخوار را بر جان و هستی مردم بينوای ايران مسلط کردند . ديکتاتور بخودی خود بوجود نمی آيد، يک قلدر و ديکتاتور را سفلگانی ميپرورند و ميسازند که يا در مقابل پول و شهرت ضعف دارند و يا مردم نادان و از نظر فکری صغير هايی محتاج به قيمی هستند که چون راه استفاده از آزادی خود را نميدانند، اين طبيعی ترين حق خود، يعنی حق حاکميت ملی و آزادی خويش را شخصآ به کسی بخشيده و آنگاه اين حقوق ابتدايی اما حياتی خود را از وی گدايی ميکنند
بيست وشش سال بحث های مهوع و پو چ زير لوای (بحثهای روشنفکری بر سر جمهوری يا مشروطه) که رژيم خود بدانها دامن ميزند ميهن ما را به ويرانی، آبرو و نام نيک و تاريخ ما را به لجن، ملت ما را به گرسنگی و گدايی، دختران ما را به حراج در کشور های بيگانه، پسران ما را به اعتياد، خودمان را به دربدری و آوارگی و کل ملت ما را به بدبختی و پريشانی کشيد. قصد ما اين نيست که تا آخر عمر نظاره گر اينهمه ننگ و خفت باشيم و فقط دل خوش کنيم که با رژيم مبارزه ميکنيم، آنهم در حاليکه هيچ دستاوردی برای خود و مردم کشورمان نداشته باشيم. ما طرحی عملی و منطقی برای آزادی ايران داريم که ظرف چند روز آتی آنرا اعلام خواهيم کرد. طرحی که تمام مقدمات آنرا هم آماده ساخته ايم و فقط نيازمند همکاری مردم آزاديخواه حقيقی در داخل و خارج کشور هستيم. چشم اميد ما بشما جوانان در داخل دوخته شده است. اطمينان داشته باشيد که اگر به همديگر کمک کنيم کشورمان بزودی آزاد خواهد شد
ميهن ما يکی از جوانترين کشورهای دنياست، در سرزمين ما از همه جای ايران بايد صدای ساز و آواز بگوش رسد. ما در هر کوی و برزنی بايد شاهد رقص و شادی مردم باشيم. دختر و پسر بايد که دست در دست هم از آزادی و جوانی خود لذت برند. اينها نه رويا است و نه حزيان. شما بچه های خوب ايران ميتوانيد و بايد اين اوباش پير و فرتوت و پسمانده را بر سر انگشت بچرخانيد. اينها مشتی حيوانات ماقبل تاريخ هستند که جايشان در قفس است نه در مناصب و مقامات کشوری

در روز های پيش رو راجع به طرح مزبور توضيح خواهم داد