آزاد شو

*** اين وبلاگ منعکس کننده مطالب و مقالات حزب ميهن است ***

Monday, December 13, 2004

.انرژی بهانه است. هدف سلاح اتمی است

مهدی سامع

سران استبداد مذهبی حاکم بر ایران ادعا می کنند که برای «پیشرفت کشور» و «حفظ استقلال ایران اسلامی» باید از انرژی اتمی استفاده شود. برنامه سازمان انرژی اتمی جمهوری اسلامی ایجاد نیروگاههای اتمی با ظرفیت 6 هزار‏‎ ‎مگاوات در سیستم ‏عرضه انرژی کشور تا سال 1400 هجری شمسی( 2021 میلادی) می باشد‏‎.‎ سران رژیم ایران همچنین ادعا می کنند که برای حفظ استقلال باید بتوانند با دستیابی به تکنولوژی اتمی به تولید سوخت هسته ای بپردازند.
نیروگاه بوشهر که کار ساختمان آن از زمان رژیم شاه آغاز شد و قرار است یک هزار مگا وات برق وارد شبکه کند تا کنون بیش از 10 ملیارد دلار هزینه برداشته است. در سال 1370 رضا امراللهی سرپرست وقت سازمان انرژی اتمی گفت:«سازمان انرژی اتمی در کشور قبل از اتقلاب اسلامی 5 ملیارد دلار سرمایه گذاری کرد.»( کیهان 7 خرداد 1370) یک ماه پس از حرفهای امراللهی همین روزنامه در مورد نیروگاه بوشهر نوشت:«...خساراتی که از بابت عدم تکمیل این نیروگاه توسط پیمانکار آلمانی به ایران وارد شده، تا کنون بیش از 10 ملیارد دلار است.» (کیهان 8 تیر 1370)
روسیه که سازنده نیروگاه بوشهر می باشد تا کنون به انحای مختلف هزینه ساخت نیروگاه را افزایش داده و در مجموع بسیار بیشتر از یک میلیارد دلاری که پیش بینی هزینه شده بود دریافت کرده است. بر اساس قرار داد سوخت که بین روسیه و ایران امضا شده، قرار است باقیمانده سوخت مصرف شده به روسیه برگردانده شود. در مورد این قرار داد که از جانب روسیه به رژیم ایران تحمیل شده باید توجه داشت که اگر تامين سوخت نيروگاه یک «مساله ملی» و نیاز به «خود کفایی» دارد، خواست روسیه برای برگرداندن سوخت مصرف شده به روسیه نیز یک نقض آشکار «حاکمیت ملی» است.
البته زباله ها هسته ای که دارای مقدار زیاد ایزوتوپهای پرتوزا هستند، برای محیط زیست و سلامت افراد بسیار خطرناک و باید برای صدها سال در انبار های محکم نگهداری شوند تا رادیو اکتیو آن از بین برود. هزینه این نگهداری و خطرات ناشی از آن به ویژه در کشور زلزله خیزی مثل ایران باریست که سالها بر دوش اقتصاد کشور خواهد ماند. از این نظر این قرار داد تحمیل شده به سود یک ایران غیر اتمی است.
اما در مورد مزیت اقتصادی انرژی اتمی، که بعضی از متخصان بر آن تاکید می کنند باید به موارد زیر توجه کرد:
اولا به علت فقدان شرایط دمکراتیک، مخالفان این نظر در داخل کشور امکان طرح نظر خود را ندارند.
ثانیا بحث در مورد مزیت اقتصادی و منافع ملی دو بحث کاملا متفاوت است.
ثالثا اگر مزیت اقتصادی با توجه به بازار و رقابت جهانی سنجیده می شود، استفاده از انرژی گاز نسبت به انرژی اتمی صدها بار بیشتر مزیت اقتصادی دارد. ساخت کامل یک نیروگاه 2 هزار مگا واتی سیکل ترکیبی توسط شرکت آلمانی زیمنس که بهترین سازنده این نوع از نیروگاهها هست کمتر از 2 ملیارد دلار هزینه بر می دارد. در حالی که با امکانات داخلی می توان هزینه ارزی آن را به نصف کاهش داد.
رابعا اگر قرار است این مزیت اقتصادی همراه با چالشهای مداوم جهانی باشد، هزینه سنگینی به بار خواهد آورد که دیگر صحبت از مزیت به حرفی پوچ تبدیل می شود.
خامسا تولید 6 هزار مگا وات برق تا سال 1380 شمسی که نیاز ایران تقریبا 50 در صد تولید فعلی که حدود 35 هزار مگا وات است افزایش می یابد، نمی تواند نقشی در تولید مستقل انرژی داشته باشد. در این جا من فرض را بر این می گذارم که پروژه تولید 6 هزار مگا وات انرژی اتمی تحقق یابد. بسیاری از کارشناسان مستقل این فرض را مردود می دانند.
از جهت دیگر ایران با دارا بودن منابع عظیم گاز می تواند با اتکا به یک سیاست دمکراتیک و مردمی در معادلات جهانی از مزیتهای گوناگون در زمینه انرژی بهربرداری کند. سیاستهای رژیم ایران کشور ما را به میزان زیادی از بهره برداری از عبور خط لوله های گاز محروم کرد. در حالی که بسیاری از کارشناسان انرژی قرن 21 را قرن گاز می نامند.
روز چهارشنبه 11 آذر 1383 خبرگزاری مهر اعلام کرد که:«ایران با داشتن27.57 تریلیون متر مکعب گاز طبیعی مقام دوم را درمیان ده کشور اول دارنده گاز به خود اختصاص داده است.»
این میزان ذخیره گاز کشف شده، 17.2 درصد از ذخایر جهان با عمری بیش از 225 سال است.
ايران حدود ده درصد ذخاير نفت کشف شده در جهان را دارد. در حالی که جمعیت ایران تنها یک در صد جمعیت جهان و مساحت ایران نیز تقریبا همین درصد را داراست.
از جهت دیگر آب و هوای ایران به جز در مورد آب، از جهات گوناگون برای تولید انرژی پایدار که به سود حفظ محیط زیست است، مساعد می باشد. به جرات می توان گفت که ذخائر ایران برای استفاده از انرژی خورشیدی، انرژی باد، انرژی زمین گرمایی بسیار بیشتر از آلمان فدرال است. در حالی که مردم آلمان به خاطر حفظ سلامت خود از برچیده شدن نیروگاههای اتمی استقبال کردند
همچنین باید تاکید کرد که تحقیق و بررسی در مورد تولید انرژی پاک در سراسر جهان جریان دارد. به طور مثال استفاده از دستگاههای شتاب دهنده و یا ادغام اتمی( فوزیون) می تواند چهره انرژی را دگرگون کند. سایت تحقیقاتی « دانشنامه رشد» در مورد این گونه انرژیها می نویسد: «انرژی تولیدی از دستگاههای شتاب دهنده می تواند برای بخار کردن آب دریا و تولید آب شیرین استفاده کرد. محاسبات نشان می دهد که این سیستم قادر خواهد بود در سال معادل بارندگی سالیانه کشور آب شیرین تولید کند، بدون این که هوا را آلوده کند یا مشکلاتی از قبیل زباله های هسته ای یا پس مانده و آلودگی ایجاد کند، در واقع یکی از بهترین منابع انرژی خواهد بود. سوخت مصرفی این دستگاه تنها چند گرم هیدروژن معمولی است.»
با توجه به مواردی بالا من نتیجه می گیرم که انرژی اتمی نه به سود مردم ایران است و نه به طور نسبی مزیت اقتصادی دارد و نه یک فرصت برای بهرمندی از توانائیهای کشور در جهت منافع مردم در معادلات جهانی. پنهانکاریهای رژیم ایران هیچ توجیه عقلانی برای این که آنان به دنبال انرژی اتمی هستند ندارد. همه ی سیاستهای نظام حاکم بر ایران در این زمینه بر محور ورود بر باشگاه اتمی و برای دستیابی به سلاح اتمی طراحی شده است. خواست ورود به باشگاه اتمی از جانب سران حکومت با صراحت اعلام می شود. در جریان اجلاس اخیر شورای حکام سازمان بین المللی انرژی اتمی هم این خواست بارها از جانب نمایندگان رژیم مطرح شد. برای جمهوری اسلامی تضمین بقا و به رسمیت شناختنش به عنوان یک نیروی برتر در منطقه و نیروی هژمونیک در عراق آب حیات است. سلاح اتمی در خدمت این سیاست است
پاریس - 2 دسامبر 2004